Voor mijn dochter

Lieve I. 🙂,

Ik weet niet wanneer of hoe je deze woorden zult lezen. Misschien snel, misschien pas later. Maar wat ik je wil zeggen, is altijd waar – ongeacht wat er in de tussentijd gebeurt :

Ik ben je vader. Ik denk aan je. Ik mis je.

Je ontbreekt in mijn dagelijks leven – in alle kleine dingen die vroeger zo vanzelfsprekend tussen ons waren: je lach, je vragen, spelen, iets ontdekken, gewoon samen zitten. Ik hoop heel erg dat we op een dag weer met elkaar kunnen praten, elkaar kunnen zien, of gewoon samen kunnen zwijgen.

Je hoeft niets te doen, niets te beslissen. Ik schrijf je alleen om je te laten weten dat ik er ben. Dat je altijd contact met mij kunt opnemen – op jouw manier, op jouw moment.

Misschien vraag je je wel eens af hoe het met mij gaat, of hoe ik over jou denk.

Met mij gaat het goed. Af en toe ben ik erg droevig dat ik je niet kan zien. Maar meestal gaat het goed. Ik gebruik de tijd die ik je niet kan zien om te blijven groeien tot een mens op die je - als wij elkaar weer tegen komen - trots kunt zijn.

Trots ben ook op jouw! Volgens mij ga je je weg, en dat maakt me erg blij! 👍🍀

Zo, voor nu neem ik afscheid en stuur je de allerlievste groetjes🙋‍♂️

Papa

PS: Als je contact met me wilt opnemen, dan kan dat via:

jouw school OF via email:

Als je liever via iemand anders schrijft of praat, is dat ook helemaal goed. Er is geen druk, geen verwachting – alleen de zekerheid dat ik van je hou, precies zoals je bent.

In gedachten bij jou,
Je papa

Als je fotos wilt zien van momenten dat ik aan je gedacht heb, klik dan hier.